HET OPLEIDINGSTRAJECT!
Het opleidingstraject begint op nul: zonder enige opleiding op het gebied van varen en redden op het water kun je je als vrijwillig bemanningslid aan boord van onze reddingsboot aanmelden. Natuurlijk zal een schipper vaak voorkeur hebben voor personen met ervaring op het water, maar juist indien dit niet het geval is, moet je vanaf het begin worden opgeleid. Belangrijk is verder dat je lichamelijk in staat moet zijn voor het werk en over voldoende motivatie beschikt. Een aspirant opstapper moet, voordat hij met de boot het water op gaat, op zijn minst kennis hebben van hoofdstuk 1 van het instructieboek.
Dit deel gaat geheel over de eigen veiligheid op het eigen schip. Na de kennis uit deel 1 eigen te hebben gemaakt kan men, indien men de beslissing heeft genomen deel te gaan uit maken van de bemanning, zich als aankomend opstapper aan de bestaande ploeg van de reddingsboot aan te sluiten.
Nadat de basistraining is afgerond, heb je voldaan aan de minimum eisen voor opstapper en heb je dus deze status.
Je wordt in staat geacht om in de meeste omstandigheden als opstapper met de reddingboot mee te kunnen varen.

OPLEIDING OPSTAPPER!
na enige tijd als aspirant opstapper mee gevaren te hebben en beoordeeld te zijn door de schipper, zal het bestuur een besluit nemen om je verder op te leiden tot opstapper van reddingstation Warder.

tijdens deze opleiding tot opstapper leren wij je onder andere:

• EHBO/ EHBO+/ DAN/
• HUET Training
• Bewezen vaardigheid en stressbestendigheid tijdens oefeningen/acties
• Basisvaardigheden boothandling
• Basisvaardigheden navigeren
• Maritieme communicatie
• Vaarbewijs 1 en 2

uiteraard passen wij het leer tempo aan jou individuele situatie aan.

Wanneer je eenmaal opstapper bent kan je nog diverse extra opleidingen volgen om bijvoorbeeld plaatsvervangend schipper te worden.

Nieuwe vrijwilligers dienen zich te realiseren dat het werk weliswaar vrijwillig is, maar dat men door het accepteren van een vrijwillige functie ook een aantal verplichtingen op zich neemt. Een voorbeeld is het reageren op een alarmering. Het kan niet zo zijn dat de reddingboot niet op een alarmering kan reageren, omdat het de vrijwillige bemanning juist op dat moment niet uitkomt mee te varen. Het reddingstation heeft de verplichting op zich genomen om altijd te reageren op oproepen in verband met incidenten op het water. De vrijwilligers zijn hierbij de schakel die deze verplichting uitvoeren. Natuurlijk heeft iedereen wel momenten dat je niet beschikbaar is. Daarom hebben we een verplicht systeem (Precom) die de beschikbaarheid in de gaten houdt. Dit ter voorkoming van onderbezetting. Na alarmering krijgen de schippers direct een overzicht van de vrijwilligers op wie hij kan rekenen via een SMS bericht. Het stationsbeleid dient erop te zijn gericht dat dit een onderbezettingsoort (niet eens voldoende bemanning voor 1 boot!) tot een minimum wordt beperkt. Het corect invullen en je bewust zijn dat we genoeg mensen moeten houden voor een actie is van essentieel belang voor de hulpverlening op het water en de toekomst van ons station.